Of hij nu in Watervliet, in Maldegem of in Brugge loopt, hij wordt begroet met “Hee Sies!”. Er zijn meer mensen die hem zo kennen dan met zijn eigen naam, Norbert. Norbert de Coster blijkt stiekem een beroemdheid in Meetjesland en ook de Zeeuws-Vlamingen beginnen hem te kennen. Als Sies dus. Paster Sies.
Pastoor Franciscus Sonneville, ofwel Paster Sies was van 1918 tot 1946 pastoor in het Vlaamse Watervliet, vlakbij de Zeeuws-Vlaamse grens. Hij was een legendarische figuur. De “fratsenmaker” was duivenmelker, een bevlogen jager en stroper, dronk graag een glaasje en was “een echte volksmens”. In de achtentwintig jaar dat hij pastoor was heeft hij een onuitwisbare indruk achtergelaten die nu nog in leven wordt gehouden door Norbert en Eddy van Hecke. Als Paster Sies geven zij rondleidingen door Watervliet en vertellen interessante feiten en grappige waargebeurde anekdotes op plaatsen waar hij iets beleefd heeft. Het boek van Jozef de Paepe over Sies en mensen die Sies nog gekend hebben zijn hiervan de bron.
Met de pastoorsmantel aan kruipt Norbert in de huid van Paster Sies. Hij ìs Paster Sies. Als we erachter komen dat hij heel zijn leven al meegedaan heeft aan toneel en als toneelspeler en verteller heel Vlaanderen door heeft getrokken, dan begrijpen we waarom hem dat zo makkelijk afgaat. “Ik ben altijd een verteller geweest”, legt de 74-jarige technisch oud-leraar uit met een twinkeling in zijn ogen. “Vertellen heeft mij altijd aangetrokken.” Norbert is nogal eens in de prijzen gevallen. Voor zijn rol als Paster Sies heeft hij samen met Eddy de cultuurprijs in ontvangst mogen nemen. Vertellen deed en doet hij overal, op toneel, of festivals en op scholen. Kinderen hangen aan zijn lippen als hij vertellingen doet in de klas.
Pier de Peurder
De rondleiding als Paster Sies door Watervliet is niet de enige rondleiding die Norbert doet. 
Hij is ook gids aan de Oostpolderkreek van Sint-Laureins. Daar staat hij in de schoenen, of beter gezegd in de lieslaarzen van Pier de Peurder, een palingstroper. Met veel verve vertelt hij op de speciaal ingerichte belevingsplek ‘Paling in ’t groen’ over de palingvangst en palingstroperij uit het verleden en legt hij de levenscyclus van de paling uitgebreid uit. Ook neemt hij zijn gasten mee naar het water om te zien of er toevallig een paling gevangen is. Na het nuttigen van een neutje is het voor niemand meer moeilijk om mee te zingen met het Sentse palinglied.
Norbert heeft samen met zijn vrouw gegidst in het Godshuis in Sint-Laureins. En hij rijdt wel eens mee met een huifkartocht, waarbij hij van alles vertelt over de streek. “Ik heb zo overal een verhaal. Mensen luisteren dan geboeid”. Toneelspelen, dat zit er niet meer in. Maar vertellen, dat blijft hij nog even doen.
Paster Sies: Plattelandscentrum Meetjesland, reserveringen info@plattelandscentrum.be
Pier de Peurder: Dienst Toerisme Sint-Laureins, reserveringen dienstvrijetijd@sint-laureins.be
Tijdens de rondleiding wordt uiteraard de plek aangedaan waar Paster Sies werkte, de kerk. In het jaar 1504 stuurde Filips de Schone, graaf van Vlaanderen, ridder Hiëronymus Lauweryn naar Watervliet. Lauweryn dijkte de omliggende polders in, verleende Watervliet stadsrechten en liet een begin maken aan de bouw van de kerk. Watervliet was een rijke gemeente en de bouw van de kerk trok door de jaren heen heuse kunstenaars aan die het interieur verfraaiden met marmeren zuilen aan het altaar, een waardevol drieluikschilderij en imponerend houtsnijwerk met als pronkstuk de preekstoel. De beste organisten van heel de streek kwamen concerten geven op het imposante orgel. Met zoveel pracht en praal kreeg de kerk in de jaren 1900 de naam “Kathedraal van het Noorden”. Vanwege de historische en culturele waarde is de kerk van Watervliet een bezoek meer dan waard.
Gepubliceerd in Via Vivo Magazine, editie 25 pagina 45