Over moeders, dochters en grenzen

Fictieve biografie Marion Teixeira

Er is niets zo ingewikkeld als familierelaties, dat blijkt maar weer uit het boek Voltooid Verleden Tijd van Marion Teixeira uit Hulst. Met de nodige humor bespreekt ze zowel de hartverscheurende als de hartverwarmende kanten van de familieband en haar eigen ontwikkeling. „Het gedeelte over mijn moeder is autobiografisch”, vertelt Marion over haar in paperback gebonden boek, uitgegeven door uitgeverij Aspekt. „Daar gaat het voor het grootste deel over. Maar het boek is niet helemaal autobiografisch, ik heb hier en daar dingen veranderd.”

Het verhaal

Marions moeder was psychiatrisch patiënt en haar vader stierf op jonge leeftijd. Dit zorgde ervoor dat Marion al vroeg zelfredzaam was. Op het moment dat zij begin jaren zeventig in Den Haag als tiener de deur gewezen werd, wist ze haar hachje te redden tussen de hippies. Hier maakte ze natuurlijk van alles mee. „Vriendjes van vroeger vragen me nu ‘Sta ik erin?’”, lacht ze. Daar heeft ze wel een antwoord op: „Koop het maar, dan zul je het zien.” Eind jaren zeventig kwam Marion wegens woningnood naar Zeeuws-Vlaanderen. Hier groeiden haar eigen kinderen op. In Voltooid Verleden Tijd gaat Marion ook in op de warme, liefdevolle relatie met haar dochter. „Ik wilde laten zien hoe generatie op generatie de verhoudingen liggen binnen de vrouwelijke lijn. Uiteindelijk gaat het in moeder-dochterrelaties om grenzen aangeven. Mijn leven en mijn relatie met mijn moeder heeft mij inzichten gebracht en sterk gemaakt. Mijn moeder legde een enorme druk op mij om voor haar te zorgen en was daarin heel manipulerend. Ik heb geleerd om grenzen aan te geven. Het is aan de vrouw zich bewust te worden van eigen grenzen en deze aan te geven. Dat is de reden waarom ik dit boek heb uitgegeven. Ik kan niet de enige zijn die dit ervaart.” Dat blijkt wel uit de reacties die Marion nu al krijgt van lezeressen. „Ik krijg soms hele verhalen via Messenger van vrouwen. Nou, daar is mijn verhaal niks bij. Het doet goed te zien dat deze vrouwen zich in mijn verhaal herkennen en er steun aan hebben.”

Rust

Het proces dat Marion doorliep, heeft haar behalve inzicht en kracht ook rust gebracht. „Ik ben heel lang boos geweest op mijn moeder. Toen zij eindelijk blijvend werd opgenomen vroeg ik me vaak af waarom ik voor haar zorgde. Ik wilde mijn plicht als dochter doen, voor mezelf. Uiteindelijk voelde ik dat ik alleen nog maar het beste voor haar wilde. Ik kon met mildheid naar haar kijken. Het verleden werd voltooid verleden tijd.” www.uitgeverijaspekt.nl, bol.com

Geschreven voor het Zeeuwsch Vlaams Advertentieblad, gepubliceerd 20 november 2023: ZVA Voltooid Verleden Tijd